Η Πραισός και η περιοχή της. Praesos and it;s area



Στο κέντρο της χερσονήσου της Σητείας ανάμεσα στις κοιλάδες που σχηματίζουν οι δυο βραχίονες του ποταμού που στην αρχαιότητα λεγόταν Δίδυμος ή Στόμιος βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Πραισού πρωτεύουσας των Ετεοκρητών και η περιοχή με τους οικισμούς που μέχρι πρόσφατα αποτελούσαν την κοινότητα Πραισού δηλαδή τα χωριά Βαβέλοι (σήμερα Νέα Πραισός) Κανένες (σήμερα Άγιος Σπυρίδωνας) τα ερημωμένα πρόσφατα χωριά Καλαμαύκι και Παντέλι και τα ερειπωμένα από παλιά Πρασοί (ερήμωσε γύρω στο 1651) και το μετόχι Πετρούνια (ερημωμένο κάποια εποχή από τη χολέρα).





Η Ελληνιστική Πραισός καταστράφηκε γύρω στο 145 π. Χ. «Κατέσκαψαν δ’ Ιεραπύτνιοι Πραισόν» λέει ο Στράβων.
Η καταστροφή της δεν σήμανε το τέλος του αρχαίου κόσμου και του πολιτισμού στην περιοχή μας όπου η ζωή συνεχίστηκε όπως δείχνουν όχι μόνο διάφορα ίχνη από την επόμενη ιστορική περίοδο εκείνη της Ρωμαϊκής κυριαρχίας, αλλά και η συνέχιση του ονόματος της μέσα από το ερημωμένο σήμερα χωριό Πρασοί που βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου της Α Ακρόπολης που και αυτός μέχρι σήμερα ακούγεται ως Πρασοκέφαλο δηλαδή λόφος των Πρασών.
Δεν γνωρίζουμε πολλά για την Βυζαντινή περίοδο και την αραβοκρατία. Το χωριό Κανένες θεωρείται ότι ιδρύθηκε από Βυζαντινό εξόριστο ευγενή ή στρατηγό.
Η Ενετοκρατία στην Κρήτη ξεκίνησε από το 1212 και γύρω στο 1645 η περιοχή μας άρχισε να υποδουλώνεται σταδιακά στους Τούρκους. Για την Ενετοκρατία έχουμε μαρτυρίες από αρκετές πηγές και μνημεία που έμειναν στην περιοχή κυρίως εκκλησίες. Με την εισβολή των Τούρκων καταστράφηκε ολοσχερώς το χωριό Πρασοί και μισοερημώθηκαν τα άλλα. Οι Βαβέλοι και το Καλαμαύκι σταδιακά μετατράπηκαν σε αμιγώς Οθωμανικά χωριά, όχι όμως και ο Κανένες που έμεινε προπύργιο του Χριστιανισμού. Ο μικρός οικισμός Παντέλι έχει μια παρουσία από τον 14ο αιώνα. Η Τουρκοκρατία ήταν οδυνηρή για τους κατοίκους που μπόρεσαν να απαλλαγούν από την τυραννία αρχές του 20ου αιώνα. Από τότε ξαναζωντάνεψαν οι οικισμοί για να οδηγηθούν στον μαρασμό με το κύμα της αστυφιλίας των τελευταίων δεκαετιών.

Ένας τεράστιος πλούτος από ιστορικές μνήμες, παραδόσεις, ήθη, έθιμα αλλά και τεκμήρια του λαϊκού πολιτισμού χάνονται. Η Κιβωτός της Πραισού έχει συμβολικό χαρακτήρα. Σαν άλλος Νώε συγκεντρώνω εδώ και μια εικoσιπενταετία ότι μπορεί να σωθεί από τις κατακλυσμιαίες μεταβολές της εποχής μας

Έχω σχεδόν ολοκληρώσει την καταγραφή της τοπικής διαλέκτου, της ιστορίας διαχρονικά, λαογραφικού υλικού (θρύλους, παραδόσεις, δημοτική ποίηση και άλλα ). Επίσης έχω καταγράψει ένα μεγάλο μέρος της χλωρίδας (συνοδευόμενο από φωτογραφικό υλικό) και της πανίδας (ποιμενικά και άλλα) αλλά και τα τοπωνύμια προσπαθώντας να ανιχνεύσω τι κρύβεται πίσω τους. Οι ναοί με τους θρύλους τους αλλά και η ανίχνευση της ιστορίας τους είναι ένα άλλο κομμάτι που επεξεργάζομαι.
Πρόσφατα προχώρησα σε δοκιμαστική έκδοση μέρους του υλικού . Συγκεκριμένα εξέδωσα μέσω του Πολιτιστικού συλλόγου της Πραισού που έχει αναλάβει και την διακίνηση, τον Α τόμο της εργασίας μου : "Λαογραφικά από την περιοχή Πραισού Σητείας και ιστορίες από την ευρύτερη περιφέρειά της" καθώς και το πόνημα
"Δημώδεις παραδόσεις, θρύλοι, ιστορίες, αρχαίοι μύθοι, παραμύθια από την περιοχή ΠΡΑΙΣΟΥ Σητείας και τη ευρύτερη περιφέρειά της"

Αν και απώτερος σκοπός μου είναι η έντυπη έκδοση και του λοιπού υλικού που έχω συλλέξει, το διαδίκτυο είναι ένας τόπος που μπορεί να δώσει κανείς μια εικόνα του τόπου του. Ξεκίνησα με την πρόθεση να κάνω ένα ακόμη site σαν τα χιλιάδες άλλα. Στην πορεία όμως είδα ότι ήταν αρκετά γοητευτικό να δώσω αυτό που θέλω με ένα πιο ποιητικό και πρωτότυπο τρόπο. Να δώσω το ότι έχω συμπεριλάβει στην έννοια Πραισός δηλαδή την διαχρονική ιστορία, τις παιδικές μου μνήμες, την έμπνευση μου από το τοπίο, τις φαντασιώσεις μου, μέσα από ένα τρόπο όπου το όνειρο μπλέκεται με την πραγματικότητα και η φαντασία με την ποίηση. Έτσι παρ' όλες τις τεχνικές δυσχέρειες στον χειρισμό της επεξεργασίας των εικόνων νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να συνεχίσω έτσι ή και έτσι.
Το πέρασμα μου από την αγιογραφία έχει επηρεάσει την αισθητική μου (αδιαφορία για την προοπτική, πολλαπλά επίπεδα, το μεταφυσικό).
Χρησιμοποιώ στοιχεία που με γοητεύουν και αποδίδουν καλύτερα αυτά που θέλω να δώσω όπως από την Κλασσική τέχνη, τους Οριενταλιστές και Προραφαηλίτες ζωγράφους, και τελικά και κυρίως από το σουρεαλισμό που είναι πανταχού παρών, χωρίς να αποφεύγω όπου χρειάζεται την κλασσική παρουσίαση. Η ενσωμάτωση στοιχείων της λαϊκής τέχνης στις ταινίες του μεγάλου Γεωργιανού σκηνοθέτη Σεργκέι Παρατζάνωφ με έχει γοητεύσει αφάνταστα και σε πολλά ταμπλώ είμαι επηρεασμένος από την αισθητική του. Τα κολλάζ του Οδυσσέα Ελύτη επίσης είναι μια άλλη πηγή έμπνευσής μου.
Σε πολλές συνθέσεις για την αρχαία Πραισό χρησιμοποιώ αγάλματα και αγαλματίδια, θέλοντας να δείξω το πέτρωμα του χρόνου σαν να είναι οι φιγούρες πια απόμακρες και πετρωμένες. Στις πιό πολλές αναπαραστάσεις οι πρωταγωνιστές δείχνουν να ποζάρουν στον φακό σαν τις παλιές φωτογραφίες όταν όλη η οικογένεια στηνόταν απέναντι από αυτόν που την απεικόνιζε.
Η αποστασιοποίηση από τα γεγονότα μου δίνει την δυνατότητα της υπέρβασης κάνοντας τους πρωταγωνιστές να χάσουν την δραματικότητά τους και να μετατραπούν σε διακοσμητικές φιγούρες. Τη δυνατότητα μιάς εικαστικής αναπαράστασης τους, κάτι σαν τις πόζες σε συνθέσεις της Αρ Νουβώ.
Αλλά κυρίως όλα έχουν μια θεατρικότητα. Εμείς είμαστε οι θεατές μιας παράστασης και οι πρωταγωνιστές απευθύνονται σ' εμάς.

Ερρίκος Πέτρου Σκουλούδης

In the center of Sitia’s peninsula between the valleys formed by the two branches of the river called in ancient times Didymos(Twin) or Stomios are the ruins of Praesos the ancient capital of Eteocretans and the area with the settlements which until recently were the community of Praisos : The villages Vaveli ( Today New Praisos) Kanenes ( today St. Spyridon), the recently desolated villages Kalamafki and Pandeli and the ruinous now village of Prassi (abandoned around 1651) and the settlement Petrounia (once ravaged by cholera).

In Praisos area vast installment begins during the Middle Minoan period (2100-1650) when it appears to have built most of the megalithic structures, and since then we have a continuous habitation.
The city of Praisos was founded around 1100 BC and coincides with the Dorian invasion and had a continuous life for about 1000 years. Praisos was the capital of Eteocretans the pure descendants of the Minoans who were gradually joined the Mycenians and later were repulsed eastwards by the Dorian conquerors. The city was spread over three hills or Acropolis .
In the city remained a language written in the Ionic alphabet that of Eteocretans still a mystery for linguists. The period of greater prosperity was during classical and early Hellenistic times when we have like other cities of Crete, Doric institutions.

Hellenistic Praisos was destroyed around 145 BC by Ierapytnians .

Life continued in the village known until today as Prassi located at the foot of the main Acropolis

We do not know many things about the Byzantine period and the Arab occupation. The village Kanenes was found according to the legend by a Byzantine exiled nobleman or General with the same name.
The Venetian period in Crete began in 1212 and around 1645 our region was gradually enslaved by ottomans. During the Venetian period many churches were built. With the invasion of the Turks the village Prassi was destroyed completely and other villages were devastated or lost the three quarters of their population. The remaining populations of Vaveli and Kalamafki gradually not standing the oppression were converted to islam but not Kanenes which remained a stronghold of Christianity. The small village of Pandeli has a presence since the 14th century. The ottoman period was painful for people who could be released in the early 20th century from it’s tyranny after many revolutions. After the liberation the setllements revived and the destroyed churches were reconstructed. The settlements were led to decline in recent decades because of the wave of urbanization.

A huge wealth of historical memories, traditions, customs and items of popular culture are lost. The Ark of Praisos is symbolic. Like other Noah i am gathering what can be saved from the cataclysmic changes of our time
I have almost completed recording the local dialect, local history through the ages, folk material (legends, traditions, folk poetry and more). I've also recorded a large part of the plants (with photos), the legends and history of the churches of the area etc. Recently i published with the help of the Cultural Association of Praisos the first two volumes of my work.
With this blog i have started presenting with a more poetic way the history and folklore of Praisos area and that of the greatest area of Sitia’s province. Exactly what i have included in the meaning Praisos and Sitia:Their history, my childhood memories, my inspiration from the landscape, my fantasies, through a way where the dream merge with reality and fiction with poetry.
My involvement with painting of byzantine icons and their style has influenced me (ignoring the prospectivity, multiple levels, metaphysical).
 I use data that I love as from the classical art, the orientalists and Pre-Raphaelite painters, and finally and above all I am inspired by surrealism which is ubiquitous, but where necessary I don’t avoid the classic presentation. The incorporated elements of folk art in the films of the great Georgian director Sergei Parajanov fascinates me and in many panels influences my aesthetics. The collages of the great Greek poet and Nobel prize winner Odysseus Elytis is also another source of my inspiration.
In many of my compositions for ancient Praisos I use statues and figurines, wanting to show the petrifaction of time as if the figures are isolated and petrified. In most representations the actors seem to pose like in the old photos facing the camera.

The distance from the events gives me the possibility of an overrun by the protagonists who lose their drama and are turned into ornamental figures. The possibility of a pictorial representation, something like the poses in Art Nouveau.
But mainly all have a theatricality . We are the viewers of a performance and the actors are addressed to us.

Errikos Skouloudis


Παρασκευή, 28 Ιανουαρίου 2011

Μια Ελληνική περικεφαλαία Κρητικού τύπου γύρω στο 650-620 π. Χ. ίσως από την Πραισό. A Greek bronze helmet of Cretan type circa 650-620 B.C. maybe from Praisos

Ο οίκος δημοπρασιών Christie’s της Νέας Υόρκης ανακοίνωσε την πώληση αρχαιοτήτων στις 10 Ιουνίου του 2010. Ανάμεσα στα πωλούμενα είδη ήταν και μια περικεφαλαία κρητικού τύπου 43,1 εκατοστών σαν και αυτές που βρέθηκαν σε μικρογραφία ανάμεσα στα αφιερώματα στο
λόφο Βωμό και αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι το εύρημα μπορεί να προέρχεται από την Πραισό.

Σύμφωνα με τον Hoffmann ( Πρώιμοι Κρήτες οπλουργοί ) οι κρητικές περικεφαλαίες ήταν εξαιρετικά ανθεκτικές και εξαιρετικά ελαφριές, λόγω της μεταλλουργίας τους και της τεχνικής της κατασκευής τους. Δύο τύποι είναι γνωστοί, ο τύπος του ακάλυπτου προσώπου της ανατολίζουσας περιόδου και μια παραλλαγή του Κορινθιακού τύπου. Και οι δύο τύποι κατασκευάζονται από δυο όμοια κομμάτια που συναρμολογούνται. Μόνο δύο παραδείγματα του τύπου « ακαλύπτου προσώπου» είναι γνωστά, το παρόν παράδειγμα και μία άλλη περικεφαλαία στο Μουσείο τεχνών και χειροτεχνημάτων στο Αμβούργο, και μόνο τέσσερα δείγματα της παραλλαγής του Κορινθιακού τύπου. Πριν από τη δημοσίευση του κράνους του Αμβούργου, ο τύπος ήταν γνωστός μόνο από αναθηματικές μικρογραφίες και τις παρουσιάσεις έργων τέχνης στα μέσα ενημέρωσης. (Για τα αναθήματα γίνεται αναφορά στην εργασία του Benton, «Μπρούτζινα από το Παλαίκαστρο και την Πραισό» στην ετήσια περιοδική έκδοση της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών). Οι εγχάρακτες μυθολογικές σκηνές είναι από τις καλύτερες και πιο παλιές παρόμοιες απεικονίσεις στην ελληνική τέχνη.

Στην περικεφαλαία υπάρχουν εγχάρακτες παραστάσεις που σχηματίζουν δυο ζώνες σε κάθε πλευρά γεμάτες με προσεκτικά χαραγμένες μυθολογικές σκηνές. Μια ζώνη στην αριστερή πλευρά με τον Απόλλωνα Κιθαρωδό στραμμένο στα δεξιά, με δύο πουλιά να πετούν πίσω του, και μπροστά του ένα νέο που χειρονομεί και έχει στραμμένο το κεφάλι του στο θεό, ένα λιοντάρι στο δεξιό άκρο με γυρισμένο πίσω το κεφάλι.Στην άλλη ζώνη είναι χαραγμένα : Ένας πολεμιστής που αναχωρεί με διασκελισμό προς τα δεξιά οπλισμένος με περικνημίδες, θώρακα, μια κυκλική ασπίδα και ένα υψηλό Κρητικό κράνος με λοφίο, μια καλυμμένη γυναίκα και ένα παιδί πίσω της.
Μια ζώνη στα δεξιά δείχνει τον Περσέα να παρουσιάζει την αποκεφαλισμένη κεφαλή της Μέδουσας στην Αθηνά,την κεφαλή της Γοργόνας με δύο μικρότερα αντιμέτωπα κεφάλια ίσως στολίδια για ένα καζάνι, τη θεά να φορά πέπλο με εγχάρακτους ρόδακες και αιγίδα και υψηλό-λοφιοφόρο κρητικό κράνος. Στην άλλη ζώνη παριστάνεται ο Κένταυρος ίσως ο Χείρωνας, με το κεφάλι του γυρισμένο στην πλάτη που κρατά ίσως ένα βέλος στο δεξί του χέρι. Πριν από αυτόν στέκεται μια φιγούρα με ένα μακρύ ένδυμα. Κάθε ζώνη έχει πάνω μια ανεστραμμένη αίγα και ένα ρόδακα


The auction house Christie's in New York announced the sale of antiquities on June 10, 2010. Among the items sold was a helmet 43.1 cm of Cretan type like those found in miniature among the offerings at the altar hill of Praisos and this makes us believe that this finding maybe was from Praisos area.
According to Hoffmann (Early Cretan Armorers), Cretan helmets are remarkably light and extremely resilient, due to their metallurgy and to the technique of manufacture. Two types are known, the orientalizing "open face" type and a variation of the Corinthian. Both types are made in two halves and riveted together. Only two examples of the "open face" type are known, the present example and another in the Museum of Arts and Crafts in Hamburg. Prior to the publication of the Hamburg helmet, the type was only known in votive miniatures and in representations on works of art in various media. (For the votives see : Benton, "Bronzes from Palaikastro and Praisos," in Annual of the British School at Athens)

In both sides of helmet are two zones filled with carefully engraved mythological scenes which are some of the finest and earliest such depictions in Greek art.
In one side in one zone is engraved Apollo Kytharodos with a gesturing youth and a lion. In the other zone are engraved a departing warrior armed in greaves,with a corselet, a circular shield and a high-crested Cretan helmet, a veiled woman and a child behind him. In the other side, in one zone is Perseus presenting the decapitated head of Medusa to Athena, Perseus' head surmounted by a small animal head, the gorgon's head with two smaller facing heads below, perhaps ornament on a cauldron, the goddess wearing a peplos with incised rosettes, an aegis and a high-crested Cretan helmet. In the other zone is a centaur, perhaps Chiron, with his head turned back, holding perhaps an arrowand a standing figure before him in a long garment; each zone has an inverted goat and a rosette above







Πραισός. Μικρογραφίες οπλισμού από το λόφο βωμό. Praisos. Miniature armors voted to the sanctuary of Altar Hill



Αnnual VIII της BSA[ R.C Bosanquet:Excavations at Praisos pl.X]

Ο Λόφος βωμός της Πραισού και οι συνοδοί της Ρέας. The Altar Hill of Praesos and the compagnions of goddess Rhea

Στο λόφο βωμό της Πραισού βρέθηκαν μιά σειρά από λέοντες σύμβολα της θεάς Ρέας και πολυάριθμα αφιερωματικά όπως ομοιώματα και κομμάτια αληθινού εξοπλισμού ,χάλκινοι δίσκοι , κύμβαλα και ασπίδες που παραπέμπουν σε εκστατική λατρεία και έχουν συνδεθεί με το χορό των Κουρητών. Αυτά έχουν υποδηλώσει ότι πιθανώς σε αυτό το ιερό έχει λατρευτεί η Ρέα με το γιό της Δία .
In altar Hill or 3rd Acropolis of Praisos were found : A number of lions symbols of goddess Rea and many votives as models of armor that reminds us ecstatic worship connected with the dance of Kouretes. We suppose that in this sanctuary goddess Rea and her son Zeus were worshiped

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Αναγνώστες