Οι Πραίσιοι δεν διέθεταν ναυτικό. Μετά από διένεξη με τους Σταλήτες ήλθαν μαζί τους σε διαπραγματεύσεις για μίσθωση του ναυτικού τους για τις ανάγκες τους. Οι συμφωνίες που έγιναν έλεγαν ανάμεσα στα άλλα ότι :
Οι Πραίσιοι τους εκχωρούν διάφορα προνόμια, οι δε Σταλήτες προσφέρονται να υπηρετήσουν την πόλιν των Πραισίων με τα πλοία τους.
Όταν δε ταξιδεύουν εκτός της Κρήτης και οι Σηταήτες μαζί με τους Σταλήτες και συγκεκριμένα στους Δελφούς και την Ολυμπία, οι Πραίσιοι να τους προμηθεύουν αυτά που χρειάζονται.
Το ψήφισμα λοιπόν δείχνει ότι η περιοχή στην οποία κυριαρχούσαν οι Πραίσιοι μέσω των πλοίων των δυο υποτελών περιοχών είχε επαφή με τα δυό πιο σπουδαία κέντρα του Ελληνισμού : τους Δελφούς και την Ολυμπία. Η αναφορά στο ίδιο ψήφισμα ότι οι Πραίσιοι ορκίζονται σε διάφορους θεούς ανάμεσα στους οποίους και στον Απόλλωνα (Ομνύω Απόλλωνα Πύθιον)αλλά και νομίσματα της πόλης με τον δαφνοστεφή Απόλλωνα επιβεβαιώνουν ότι οι Πραίσιοι και οι υποτελείς τους πήγαιναν ως προσκυνητές στο ιερό κέντρο των Δελφών και ότι επίσης πήγαιναν στην Ολυμπία και προφανώς θα συμμετείχαν στους διάφορους αθλητικούς αγώνες της. Ώς γνωστό το κυριότερα άθλημα των κρητών ανάμεσά τους και των Πραισίων ήταν ο δρόμος γι’ αυτό και οι περισσότεροι κρήτες ολυμπιονίκες είχαν διακριθεί σε αυτό το αγώνισμα.
The limits of Praisos -the Eteokretan metropolis- were extended to most of today's province of Sitia from the north coast to the southern beaches. An inscription of the town of the early 3rd century BC documents the fact that it had some control upon Sitaites living in Sitea on the northern coast and Stalites who lived in the south coast in the town of Stile.
Praesians had no navy. After a dispute with the Stalites negotiated with them to lease their navy for their needs. The agreements were saying among other things that:
Praisians granted them with various benefits and Stalitai instead of all those offered to serve the city of Praesians with their ships.
When they are travelling outside of Crete, Sitaites along with Stilites notably to to Delphi and Olympia, Praisians must supply them with what they need. Therefore, the resolution indicates that the area being dominated by Praisos had contact with the two most important centres of Hellenism : Delphi and Olympia.
The reference in the same resolution that the Praesians swear in different gods amongst whom Apollo ( i swear to Pythion Apollo) and coins of the city with the Laureate Apollo, confirm that Praisos and dependents were going as pilgrims to the sacred center of Delphi and also to Olympia and probably they were participating in it’s various athletic events. Is known that the main sport of Cretans and amongst them of Praisians was running that’s why the majority of Cretan Olympic games winners were runners
Σηταήτες. Sitaites
Σταλήτες.Stalites
Πραίσιοι στην Ολυμπία.Praesians in Olympia
Πραίσιοι στους Δελφούς.Praesians in Delphi
Οι αγώνες δρόμου ήταν ο συνηθέστερος διαγωνισμός για τους εφήβους στις αγέλες.
Ο δρομέας της Πραισού. The runner of Praisos
Ο τάφος του αθλητή στο λόφο της Πραισού και ο δρόμος
Στο λόφο της Πραισού βρέθηκε τάφος που όπως φάνηκε από μελέτη του σκελετού του και τα κτερίσματα της ταφής ανήκε σε αθλητή που πέθανε πάνω στην καλή του ηλικία.Δεν αποκλείεται να έφερε τον γρήγορο θάνατο του κάποιο θανατηφόρο κτύπημα πάνω στο κεφάλι επειδή το κρανίο φέρει μεγάλο κάταγμα οστών.
Μέσα βρέθηκαν δυο μελανόμορφοι παναθηναϊκοί αμφορείς 65 εκ. στο μέγεθος. Είναι από τα αγγεία που έβγαιναν από Αττικό εργοστάσιο του 5ου και 6ου π.Χ. αιώνα για να τα προσφέρουν δώρα οι διάφορες πολιτείες στους αθλητές τους .
Όταν οι νέοι συμπλήρωναν το 17ο έτος της ηλικίας εισαγόταν στην κυρίως εκπαίδευση μπαίνοντας σε ομάδες που ονομάζονταν αγέλες.
Μετά την εκπαίδευση του ο νέος ήταν πλέον αναγνωρισμένος επίσημα ως πολίτης και χαρακτηριστικά ονομαζόταν δρομεύς, κάτι που αποδεικνύει τη μεγάλη σημασία που είχαν για την Κρητική κοινωνία οι αγώνες και ειδικότερα οι αγώνες δρόμου που ήταν ο συνηθέστερος διαγωνισμός για τους εφήβους στις αγέλες.
Ο βασικός τόπος των αθλητικών ασκήσεων στην Κρήτη ονομαζόταν δρόμος. Ποιος ήταν ο "δρόμος" που γυμναζόταν και έτρεχαν οι Πραίσιοι δεν γνωρίζουμε. Πως έλεγαν τον αθλητή και σε ποιο αγώνα δρόμου νίκησε δεν θα μάθουμε ίσως ποτέ
Εδώ φανταστική απεικόνιση του στεφανώματος του νικητή αθλητή που βρέθηκε στον τάφο του λόφου της Πραισού
The tomb of the athlete on the hill of Praisos and the Road
In the main hill of Praisos was found a tomb which as demonstrated by a study of the skeleton and the offerings of the sites, belonged to an athlete who died in his age peak. Is not excluded that his quick death brought a fatal blow on the head because the skull has a large fracture bone.
Inside the tomb were two black-figured Panathenaic amphoras 65 cm in size. Are of the vessels that came from an Attic factory of 5th and 6th BC century, in order to be gifts from the various states to their athletes.
In the Doric cities of Crete, when young people completed the 17th year of age were entered into the main education entering into groups called Agele(herds).
After training the young men were officially recognized as citizens and were named runners something that demonstrates the great importance that had for the Cretan society the fights and particularly the races which were the most common contest for teenagers in droves.
The main place of sports exercises on Crete was called Dromos(road). Where was the "Road" for the training and running of the Praisians we don't know. What the athlete's name and in what race was winner, we will probably never know
Here fantastic display of crowning of the winner athlete who was found in the tomb
Ο θάνατος του δρομέα. Runner's death
Θρήνος για το θάνατο του Δρομέα. Lamenting for runner's death
Ο ένας από τους παναθηναϊκούς αμφορείς που δόθηκαν στον αθλητή της Πραισού. Η φωτογραφία του παραχωρήθηκε ευγενικά από το μουσείο του Ηρακλείου για το ημερολόγιο που εκδώσαμε με εκθέματα από την αρχαία Πραισό.
Οne of the black-figured Panathenaic amphora given to the runner if Praisos. The photo is from the calender with items from ancient Praisos that we bublished and was an offer of Heraclion Museum
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου