Η Πραισός και η περιοχή της. Praesos and it;s area



Στο κέντρο της χερσονήσου της Σητείας ανάμεσα στις κοιλάδες που σχηματίζουν οι δυο βραχίονες του ποταμού που στην αρχαιότητα λεγόταν Δίδυμος ή Στόμιος βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Πραισού πρωτεύουσας των Ετεοκρητών και η περιοχή με τους οικισμούς που μέχρι πρόσφατα αποτελούσαν την κοινότητα Πραισού δηλαδή τα χωριά Βαβέλοι (σήμερα Νέα Πραισός) Κανένες (σήμερα Άγιος Σπυρίδωνας) τα ερημωμένα πρόσφατα χωριά Καλαμαύκι και Παντέλι και τα ερειπωμένα από παλιά Πρασοί (ερήμωσε γύρω στο 1651) και το μετόχι Πετρούνια (ερημωμένο κάποια εποχή από τη χολέρα).





Η Ελληνιστική Πραισός καταστράφηκε γύρω στο 145 π. Χ. «Κατέσκαψαν δ’ Ιεραπύτνιοι Πραισόν» λέει ο Στράβων.
Η καταστροφή της δεν σήμανε το τέλος του αρχαίου κόσμου και του πολιτισμού στην περιοχή μας όπου η ζωή συνεχίστηκε όπως δείχνουν όχι μόνο διάφορα ίχνη από την επόμενη ιστορική περίοδο εκείνη της Ρωμαϊκής κυριαρχίας, αλλά και η συνέχιση του ονόματος της μέσα από το ερημωμένο σήμερα χωριό Πρασοί που βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου της Α Ακρόπολης που και αυτός μέχρι σήμερα ακούγεται ως Πρασοκέφαλο δηλαδή λόφος των Πρασών.
Δεν γνωρίζουμε πολλά για την Βυζαντινή περίοδο και την αραβοκρατία. Το χωριό Κανένες θεωρείται ότι ιδρύθηκε από Βυζαντινό εξόριστο ευγενή ή στρατηγό.
Η Ενετοκρατία στην Κρήτη ξεκίνησε από το 1212 και γύρω στο 1645 η περιοχή μας άρχισε να υποδουλώνεται σταδιακά στους Τούρκους. Για την Ενετοκρατία έχουμε μαρτυρίες από αρκετές πηγές και μνημεία που έμειναν στην περιοχή κυρίως εκκλησίες. Με την εισβολή των Τούρκων καταστράφηκε ολοσχερώς το χωριό Πρασοί και μισοερημώθηκαν τα άλλα. Οι Βαβέλοι και το Καλαμαύκι σταδιακά μετατράπηκαν σε αμιγώς Οθωμανικά χωριά, όχι όμως και ο Κανένες που έμεινε προπύργιο του Χριστιανισμού. Ο μικρός οικισμός Παντέλι έχει μια παρουσία από τον 14ο αιώνα. Η Τουρκοκρατία ήταν οδυνηρή για τους κατοίκους που μπόρεσαν να απαλλαγούν από την τυραννία αρχές του 20ου αιώνα. Από τότε ξαναζωντάνεψαν οι οικισμοί για να οδηγηθούν στον μαρασμό με το κύμα της αστυφιλίας των τελευταίων δεκαετιών.

Ένας τεράστιος πλούτος από ιστορικές μνήμες, παραδόσεις, ήθη, έθιμα αλλά και τεκμήρια του λαϊκού πολιτισμού χάνονται. Η Κιβωτός της Πραισού έχει συμβολικό χαρακτήρα. Σαν άλλος Νώε συγκεντρώνω εδώ και μια εικoσιπενταετία ότι μπορεί να σωθεί από τις κατακλυσμιαίες μεταβολές της εποχής μας

Έχω σχεδόν ολοκληρώσει την καταγραφή της τοπικής διαλέκτου, της ιστορίας διαχρονικά, λαογραφικού υλικού (θρύλους, παραδόσεις, δημοτική ποίηση και άλλα ). Επίσης έχω καταγράψει ένα μεγάλο μέρος της χλωρίδας (συνοδευόμενο από φωτογραφικό υλικό) και της πανίδας (ποιμενικά και άλλα) αλλά και τα τοπωνύμια προσπαθώντας να ανιχνεύσω τι κρύβεται πίσω τους. Οι ναοί με τους θρύλους τους αλλά και η ανίχνευση της ιστορίας τους είναι ένα άλλο κομμάτι που επεξεργάζομαι.
Πρόσφατα προχώρησα σε δοκιμαστική έκδοση μέρους του υλικού . Συγκεκριμένα εξέδωσα μέσω του Πολιτιστικού συλλόγου της Πραισού που έχει αναλάβει και την διακίνηση, τον Α τόμο της εργασίας μου : "Λαογραφικά από την περιοχή Πραισού Σητείας και ιστορίες από την ευρύτερη περιφέρειά της" καθώς και το πόνημα
"Δημώδεις παραδόσεις, θρύλοι, ιστορίες, αρχαίοι μύθοι, παραμύθια από την περιοχή ΠΡΑΙΣΟΥ Σητείας και τη ευρύτερη περιφέρειά της"

Αν και απώτερος σκοπός μου είναι η έντυπη έκδοση και του λοιπού υλικού που έχω συλλέξει, το διαδίκτυο είναι ένας τόπος που μπορεί να δώσει κανείς μια εικόνα του τόπου του. Ξεκίνησα με την πρόθεση να κάνω ένα ακόμη site σαν τα χιλιάδες άλλα. Στην πορεία όμως είδα ότι ήταν αρκετά γοητευτικό να δώσω αυτό που θέλω με ένα πιο ποιητικό και πρωτότυπο τρόπο. Να δώσω το ότι έχω συμπεριλάβει στην έννοια Πραισός δηλαδή την διαχρονική ιστορία, τις παιδικές μου μνήμες, την έμπνευση μου από το τοπίο, τις φαντασιώσεις μου, μέσα από ένα τρόπο όπου το όνειρο μπλέκεται με την πραγματικότητα και η φαντασία με την ποίηση. Έτσι παρ' όλες τις τεχνικές δυσχέρειες στον χειρισμό της επεξεργασίας των εικόνων νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να συνεχίσω έτσι ή και έτσι.
Το πέρασμα μου από την αγιογραφία έχει επηρεάσει την αισθητική μου (αδιαφορία για την προοπτική, πολλαπλά επίπεδα, το μεταφυσικό).
Χρησιμοποιώ στοιχεία που με γοητεύουν και αποδίδουν καλύτερα αυτά που θέλω να δώσω όπως από την Κλασσική τέχνη, τους Οριενταλιστές και Προραφαηλίτες ζωγράφους, και τελικά και κυρίως από το σουρεαλισμό που είναι πανταχού παρών, χωρίς να αποφεύγω όπου χρειάζεται την κλασσική παρουσίαση. Η ενσωμάτωση στοιχείων της λαϊκής τέχνης στις ταινίες του μεγάλου Γεωργιανού σκηνοθέτη Σεργκέι Παρατζάνωφ με έχει γοητεύσει αφάνταστα και σε πολλά ταμπλώ είμαι επηρεασμένος από την αισθητική του. Τα κολλάζ του Οδυσσέα Ελύτη επίσης είναι μια άλλη πηγή έμπνευσής μου.
Σε πολλές συνθέσεις για την αρχαία Πραισό χρησιμοποιώ αγάλματα και αγαλματίδια, θέλοντας να δείξω το πέτρωμα του χρόνου σαν να είναι οι φιγούρες πια απόμακρες και πετρωμένες. Στις πιό πολλές αναπαραστάσεις οι πρωταγωνιστές δείχνουν να ποζάρουν στον φακό σαν τις παλιές φωτογραφίες όταν όλη η οικογένεια στηνόταν απέναντι από αυτόν που την απεικόνιζε.
Η αποστασιοποίηση από τα γεγονότα μου δίνει την δυνατότητα της υπέρβασης κάνοντας τους πρωταγωνιστές να χάσουν την δραματικότητά τους και να μετατραπούν σε διακοσμητικές φιγούρες. Τη δυνατότητα μιάς εικαστικής αναπαράστασης τους, κάτι σαν τις πόζες σε συνθέσεις της Αρ Νουβώ.
Αλλά κυρίως όλα έχουν μια θεατρικότητα. Εμείς είμαστε οι θεατές μιας παράστασης και οι πρωταγωνιστές απευθύνονται σ' εμάς.

Ερρίκος Πέτρου Σκουλούδης

In the center of Sitia’s peninsula between the valleys formed by the two branches of the river called in ancient times Didymos(Twin) or Stomios are the ruins of Praesos the ancient capital of Eteocretans and the area with the settlements which until recently were the community of Praisos : The villages Vaveli ( Today New Praisos) Kanenes ( today St. Spyridon), the recently desolated villages Kalamafki and Pandeli and the ruinous now village of Prassi (abandoned around 1651) and the settlement Petrounia (once ravaged by cholera).

In Praisos area vast installment begins during the Middle Minoan period (2100-1650) when it appears to have built most of the megalithic structures, and since then we have a continuous habitation.
The city of Praisos was founded around 1100 BC and coincides with the Dorian invasion and had a continuous life for about 1000 years. Praisos was the capital of Eteocretans the pure descendants of the Minoans who were gradually joined the Mycenians and later were repulsed eastwards by the Dorian conquerors. The city was spread over three hills or Acropolis .
In the city remained a language written in the Ionic alphabet that of Eteocretans still a mystery for linguists. The period of greater prosperity was during classical and early Hellenistic times when we have like other cities of Crete, Doric institutions.

Hellenistic Praisos was destroyed around 145 BC by Ierapytnians .

Life continued in the village known until today as Prassi located at the foot of the main Acropolis

We do not know many things about the Byzantine period and the Arab occupation. The village Kanenes was found according to the legend by a Byzantine exiled nobleman or General with the same name.
The Venetian period in Crete began in 1212 and around 1645 our region was gradually enslaved by ottomans. During the Venetian period many churches were built. With the invasion of the Turks the village Prassi was destroyed completely and other villages were devastated or lost the three quarters of their population. The remaining populations of Vaveli and Kalamafki gradually not standing the oppression were converted to islam but not Kanenes which remained a stronghold of Christianity. The small village of Pandeli has a presence since the 14th century. The ottoman period was painful for people who could be released in the early 20th century from it’s tyranny after many revolutions. After the liberation the setllements revived and the destroyed churches were reconstructed. The settlements were led to decline in recent decades because of the wave of urbanization.

A huge wealth of historical memories, traditions, customs and items of popular culture are lost. The Ark of Praisos is symbolic. Like other Noah i am gathering what can be saved from the cataclysmic changes of our time
I have almost completed recording the local dialect, local history through the ages, folk material (legends, traditions, folk poetry and more). I've also recorded a large part of the plants (with photos), the legends and history of the churches of the area etc. Recently i published with the help of the Cultural Association of Praisos the first two volumes of my work.
With this blog i have started presenting with a more poetic way the history and folklore of Praisos area and that of the greatest area of Sitia’s province. Exactly what i have included in the meaning Praisos and Sitia:Their history, my childhood memories, my inspiration from the landscape, my fantasies, through a way where the dream merge with reality and fiction with poetry.

My involvement with painting of byzantine icons and their style has influenced me (ignoring the prospectivity, multiple levels, metaphysical).
I use data that I love as from the classical art, the orientalists and Pre-Raphaelite painters, and finally and above all I am inspired by surrealism which is ubiquitous, but where necessary I don’t avoid the classic presentation. The incorporated elements of folk art in the films of the great Georgian director Sergei Parajanov fascinates me and in many panels influences my aesthetics. The collages of the great Greek poet and Nobel prize winner Odysseus Elytis is also another source of my inspiration.
In many of my compositions for ancient Praisos I use statues and figurines, wanting to show the petrifaction of time as if the figures are isolated and petrified. In most representations the actors seem to pose like in the old photos facing the camera.

The distance from the events gives me the possibility of an overrun by the protagonists who lose their drama and are turned into ornamental figures. The possibility of a pictorial representation, something like the poses in Art Nouveau.
But mainly all have a theatricality . We are the viewers of a performance and the actors are addressed to us.

Errikos Skouloudis


Τρίτη 28 Απριλίου 2020

Νομίσματα της Πραισού με κεφαλή Μέδουσας και Μέλισσα. Coins of ancient Praisos with head of Medousa and Bee

Σε μια δημοπρασία που έλαβε χώρα  στις 25 Οκτωβρίου του 2018 στο Λονδίνο από την Roma Numismatics Ltd  παρουσιάστηκε ένα νόμισμα που πιστεύεται πως είναι από την αρχαία Πραισό 
Εκτιμώμενη τιμή: 75 Βρετανικές λίρες. Τιμή που πουλήθηκε: 340 Βρετανικές λίρες 

Κρήτη, Πραισός (;) γύρω στο 300-270 π.Χ. Στην πρόσοψη  έχει κεφαλή της Μέδουσας/ πίσω Μέλισσα και πάνω ίσως ένα  E.  Μη δημοσιευμένο στις τυπικές αναφορές.  Πολύ καλό και εξαιρετικά σπάνιο: το τέταρτο καταγεγραμμένο παράδειγμα.
Το φαινομενικά πρώτο καταγεγραμμένο δείγμα  αυτού του τύπου πωλήθηκε από τον  όμιλο της Classical Numismatics, το 2006 και εμφανίζει ένα σύμβολο ρόδου στην πίσω πλευρά. Το νόμισμα αποδόθηκε στον Πραισό με βάση το ότι,  αυτόν τον τύπο και σύμβολο της πίσω πλευράς  μοιράζονται ασημένια ημίδραχμα που κόπηκαν εκεί
Το σύμβολο του ρόδου φαίνεται να απουσιάζει στα δύο επόμενα παραδείγματα του τύπου Μέδουσα/Μέλισσα  που προσφέρονται στη δημοπρασία από τότε  και το παράδειγμα που προσφέρεται εδώ.

Σημείωση. Η κεφαλή της Μέδουσας είναι ένα σύμβολο προστασίας που απεικονίζεται σε πολλά αρχαία νομίσματα. Όσο για την μέλισσα αυτή συνδέεται με το μύθο της γέννησης του Δικταίου Δία που ήταν η κύρια λατρευόμενη στην Πραισό θεότητα    



In the auction of  25 Oct. 2018  by Roma Numismatics Ltd at  London a coin from praisos  was presented.  Estimate: 75 GBP.  Price realized: 340 GBP
Crete, Praisos (?) Æ14. Circa 300-270 BC. Facing head of Medusa / Bee; E(?) above. Unpublished in the standard references,
Good Fine. Extremely Rare; the fourth recorded example.

The seemingly first recorded example of this type was sold by Classical Numismatic Group in 2006 and exhibits a rose symbol in the reverse field. The coin was attributed to Praisos on the basis that the reverse type and symbol is shared by an issue of silver hemidrachms minted there (see SNG Copenhagen 542). The rose symbol appears to be absent on the two subsequent examples of the Medusa / Bee type offered at auction since (see references) and the example offered here.

Note: The head of Medousa is a protective symbol depicted on many ancient coins .As for the bee, it is associated with the myth of the birth of Dicaean Zeus who was the dominant worshipped deity of Praisos 


Σε μια άλλη  δημοπρασία το Νοέμβριο του 2016  Electronic Auction 387  30 November 2016/ Classical Numismatic Group, LLC δημοπρατήθηκε ένα άλλο νόμισμα της Πραισού γύρω στο 300-270 π.Χ.  Εμπρόσθια όψη: Κεφαλή μέδουσας κατά πρόσωπο/  Οπίσθια:  μέλισσα. Αδημοσίευτο. Εκλεκτό, τραχιά σκούρα καφέ πατίνα. Εξαιρετικά σπάνιο. Εκτιμώμενη τιμή 100 δολάρ.  Τιμή που πραγματοποιήθηκε  300 δολάρ.

CRETE, Praisos. Circa 300-270 BC. Æ (13mm, 1.50 g, 12h). Facing head of Medusa / Bee. Cf. CNG E-148, lot 145, otherwise unpublished. Fine, rough dark brown patina. Extremely rare.  Electronic Auction 387  30 November 2016/ Classical Numismatic Group, LLC Estimate: 100 USD Price realized: 360 USD

Νόμισμα με Μέδουσα και μέλισσα ίσως της Πραισού 

Ένα ακόμη νόμισμα πιστεύεται πως είναι από την Πραισό. Ελληνικό αβέβαιο (Κρήτη Πραισός; Gabala Φοινίκης; Πάριον (στα δυτικά του βορείου στομίου του Ελησπόντου). 2, 13 γραμμάρια, 13 mm. Εμπρόσθια όψη. Φτερωτό Γοργόνειο,  κλειστό το στόμα, δεσμός φιδιού (;) κατά μήκος των μάγουλων και κάτω από το πηγούνι, δύο φίδια που προεξέχουν από την κορυφή του κεφαλιού και διασταυρώνεται με διάστικτο κύκλο. Οπισθία όψη.  ΘΠΡ. Μέλισσα με δύο ή τέσσερα φτερά, αβέβαιο αντικείμενο (ρόδο ή πλώρη;) αριστερά. Οι καταλογογράφοι του  CNG (classical numismatic group) αποδίδουν τα δύο γνωστά δείγματα με αυτό το είδος φτερών  στην Πραισό. Υπάρχει ένα παρόμοιο νόμισμα - νομίζω ότι είναι του ίδιου τύπου, αν και τα φτερά είναι λίγο διαφορετικά - αποδίδονται στην Gabala, της Φοινίκης  στο εγχειρίδιο ελληνικών νομισμάτων του Oliver Hoover. Ένας άλλος καταλογογράφος το βάζει  με τα τμήματα γοργονίου/ καμπυλωτής διακοσμημένης πρύμνης του αρχαίου πλοίου  που συνήθως αποδίδονται στην Άραδο (πόλη της Συρίας). Παρατηρήστε ότι τα φίδια περνούν κατευθείαν από τον κύκλο κουκίδων που πλαισιώνει την εικόνα. Πουθενά αλλού δεν έχω  δει φίδια να διαπερνούν ένα πλαίσιο. Έχω δει πορτρέτα προτομής να διαπερνούν τον διάστικτο κύκλο, αλλά η εμφάνιση των φιδιών με αυτόν τον τρόπο είναι μια τολμηρή καλλιτεχνική επιλογή.  (Cited from: https://www.cointalk.com/threads/ancients-the-buzz-word-for-the-day-is-bee.297442/)
Πραισός 3ος αιώνας π.Χ. Κεφαλή μέδουσας κατά πρόσωπο, με μικρά φτερά στα πλευρά της κεφαλής, ερπετά γύρω από το λαιμό. Μέλισσα με ανοιχτά φτερά. Ρόδο στα αριστερά. Μη καταγεγραμμένο         https://www.gorgonemedusa.com/la-monetazione/grecia/crete-praisos/     
Greek, uncertain. (Crete, Praisos? Gabala, Phoenicia? Parion?) 2.13g 13mm Obv: Winged gorgoneion, mouth closed, snake ties (?) along cheeks and below chin, two snakes protruding from top of head and crossing beaded circle. Rev: Sometimes date ΘΠΡ; Bee with two or four wings, uncertain object (rose or prow?) sometimes to left. The CNG catalogers attribute the two known specimens with this kind of wing to Praisos on Crete. There is a similar coin -- I think it is the same type, although the wings are a bit different -- attributed to Gabala, Phoenicia in Oliver Hoover's handbook of Greek coins. Another cataloger puts it with the gorgoneion/ aplustre fractions usually attributed to Arados. Notice that the snakes on one example go right through the circle of dots that frames the image. No where else have I seen snakes pierce a frame. I’ve seen bust portraits break through dotted circle, but showing the snakes this way is a bold artistic choice.                                    
Praisos 3rd century BC.Æ 13mm (2.13 g) Facing head of Medusa, with small wings at sides of head, serpents around neck.Bee with open wings; rose to left. Unrecorded                                


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες